LAURIKA BEKKER deel die hartroerende verhaal van haar dogter se ongeluksreis, van verwoestende beserings tot ’n pragtige herstel, en ’n besluit tussen lewe en dood. 

Om te wag vir hulp of om self aksie te neem  

Dis vreemd! ’n Oproep dié tyd van die aand. Dis ons buurman. “Ek’s jammer, Laurika, daar was ’n ongeluk! Dis Berdine … Daar was beeste op die pad …”

Ek en my man maak reg om te ry. Ek gryp ’n kombers en ’n houer, net vir ingeval Berdine dalk langs die pad naar word. Sy’t mos net teen ’n bees vasgery, probeer ek myself troos. Dis nie so erg nie.

Toe ons by die ongelukstoneel stilhou, kan ek nie gou genoeg uit die motor kom nie. Ek sien hoe ingeduik Berdine se motor se bakwerk is. Sy moes ónder die beeste ingery het. En wanneer ’n bees so voor jou motor beland, tref hy jou gewoonlik vol in die gesig.

Vrees verlam my. Dan sien ek haar. Sy sit op die voorste sitplek, haar bene na buite. Sy staan op en stap na my. ...