Dit was die dag waarop Noag en sy seuns, Sem, Gam en Jafet, en sy vrou en sy drie skoondogters almal saam in die ark ingegaan het.

(Genesis 7:13)

Ek luister na die gesprekke rondom my. Die manier hoe getroudes aan ander voorgestel word, klink vir my so effens. “Dit is Herman se vrou.” Of: “Dit is Karin se man.”

Aan die een kant is dit wonderlik: Ek is nie iemand deur iemand anders met ’n naam en ’n van nie. Aan die ander kant laat dit my tog dink oor die kwessie van “om te behoort aan”.

Meer as honderd vroue in die Bybel word so via-via aangespreek. Ons weet glad nie wat hul name is nie. Lot se vrou is maar net Lot se vrou. Job se vrou het ’n naamlose stryd gevoer. Noag het die ark gebou, maar sy naamlose vrou moes ook ’n reusetaak in die ark verrig.

Wie is ek? Moet ek aan iemand behoort om “ek” te wees? Nee! Ek is ek en ek is uniek!
God kom en deurbreek alle tradisies en gee aan vroue ’n spesiale ...