Niemand spring lyding vry nie. Genesing ná seerkry is egter moontlik, sê skrywer en geloofkenner LIESEL KRAUSE–WIID

God is in ons seer seisoen steeds dáár

Dit was Oujaarsaand. Die hospitaalkamer was koud en klinies. Daar was min personeel aan diens. Buite het mense vrolik die nuwe jaar gegroet. In die verte het die klappers geskiet, maar my hart was gebreek. Ek het só alleen gevoel.

Die dokter se woorde het in my gedagtes rondgeskommel: “Hierdie ou babatjie is dood. Daar is nie meer ’n hartkloppie nie. Ek is so jammer, Mevrou.”

Hoe kan dit wees? Dit was dan reeds oor die “gevaarlike” tyd van swangerskap – bykans vier maande ver. Dit was boonop die derde miskraam. Dit het gevoel asof God van my vergeet het.

Daar in die hospitaalbed het ek weer besef dat niemand, ook nie kinders van die Here nie, pyn vryspring nie. Lyding is deel van die wêreld waarin ons leef. Niemand sal dit ooit heeltemal verstaan nie.

Tog glo ek met my hele hart dat Christene anders ly as die res van die wêreld. ...